Εργασία την Κυριακή και ημερομίσθιο

Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 437/2014 απόφαση του Αρείου Πάγου, όποιος εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα τις Κυριακές, δικαιούται να λάβει για κάθε Κυριακή προσαύξηση 75% στο 1/25 του νόμιμου μισθού του και εάν δεν του χορηγείται αναπληρωματική ημέρα αναπαύσεως σε άλλη ημέρα της εβδομάδας, δικαιούται επιπρόσθετα και το 1/25 του μισθού του. Συγκεκριμένα: Από τις διατάξεις της ΚΥΑ 8900/1945 Οικονομικών και Εργασίας, όπως ερμηνεύτηκε με την 25825/1951 απόφαση των ιδίων Υπουργών, σε συνδυασμό προς τη διάταξη του άρθρου 10 παρ.1 του β.δ. 748/1966, συνάγεται ότι εκείνος που εργάζεται την Κυριακή, επιτρεπτώς ή μη, δικαιούται να λάβει για κάθε Κυριακή προσαύξηση 75% στο 1/25 του νομίμου μηνιαίου μισθού αυτού και, στην περίπτωση που δεν χορηγείται σ` αυτόν αναπληρωματική ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης, δικαιούται, επιπλέον, και το 1/25 του καταβαλλομένου μισθού, ως απόδοση του εντεύθεν αδικαιολογήτου πλουτισμού του εργοδότη, δηλαδή κάθε τι που ο εργοδότης θα κατέβαλλε στον ίδιο εργαζόμενο αν εργαζόταν σε ημέρα μη αναπαύσεως, χωρίς, όμως, την προσαύξηση της υπερεργασίας άλλων ημερών και της αναλογίας επιδομάτων αδείας και εορτών (ΑΠ 2256/2009). Εξ άλλου, ο από τη διάταξη του άρθρου 559 αρ.1 εδ. α` ΚΠολΔ προβλεπόμενος λόγος αναίρεσης ιδρύεται αν παραβιάστηκε κανόνας ουσιαστικού δικαίου. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται αν δεν εφαρμοστεί, ενώ συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του ή αν εφαρμοστεί, ενώ δεν έπρεπε, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα (ΟλΑΠ 4/2005, 36/1988), η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή (ΑΠ 1848/2006).